پس از آنکه اسکیتسواران مبتدی در راه رفتن (به شکل V و parallel ) و سُر خوردن بر روی یک اسکیت و فشارهای کوچک[1] اسکیت دیگر به عقب مهارت کافی را کسب نمودن، برای افزایش توانمندی و سرعت آنها باید فشار اسکیت به پهلو در حالت لانج را نیز به آنها آموزش داد.
هدف اصلی قرار گرفتن هر دو اسکیت در یک خط و فشار به پهلو[2] است نه فشار به عقب
حرکت و جنبش نقش مهمی در بهداشت و تندرستی داشته و عامل مهمی برای رشد و سلامتی است. جلوگیری از حرکت نه تنها موجب توقف رشد بلکه سبب مشکلات روحی و جسمی می شود. برای کودکان و نوجوانان حرکت یکی از معمول ترین راه ها و ابراز افزایش توانایی جسمانی، فکری و عاطفی است. در این راستا نباید ارزش فعالیتهای بدنی را برای تأمین سلامتی، ایجاد نشاط، شادی، یادگیری مهارت ها و شکوفایی استعداد های حرکتی و ورزشی انکار نمود. ارائه فعالیت ها در قالب انواع حرکات و بازی می تواند عامل مؤثری در رشد حرکتی و رشد جسمانی کودکان و نوجوانان باشد.
اوایل دهه هشتاد میزبان خانواده های امریکایی و اروپایی بودیم که به همراه خود فرهنگ جالبی را انتقال میدادند. اکثراً خانواده های پرجمعیت پنج یا شش نفره (امریکایی ها) با هم اسکیت میپوشیدند و درحالیکه از سطح آموزشی بالایی برخوردار نبودند هدف دیگری را در اسکیت سواری دنبال میکردند و آن در کنار هم بودن، شاد بودن و تفریح به معنای واقعی کلمه بود. این موضوع برای خانواده های ایرانی آن برهه کمی غیرمنتظره و عجیب مینمود و وقتی با خانواده های امریکایی صحبت میکردم درست نقطه نظری متفاوت داشتند و میگفتند چرا بانوان و مردان بزرگ به همراه کودکانشان به اسکیت سواری نمی پردازند و این جرقه ای شد برای توجه خاص تر به آموزش بزرگسالان در آن سالها تا به امروز...
از خجالت کشیدن بزرگسالان گرفته تا کمبودهای دهه شصتی که حالا تمام خواسته های محقق نشده را با فراموش کردن خود در برآورده کردن آرزوهای کودکانشان میدیدند. انسان های نا امیدی که به دنبال محفلی برای رهایی بودند و بانوانی که به دلایل سنتی از تحرک و ورزش خودداری میکردند و موارد بیشمار دیگری که شرح حال آن ها در این نوشتار نمی گنجد.
"تحقق شعار هیچ وقت دیر نیست حتی برای اسکیت سواری"
و تلاش بیشمار برای نشاندن لبخند بر لبان انسان هایی که سالهاست در گیر و دار زندگی و مسائل مختلف سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و ... شادمانی خود را به فراموشی سپردند و چه زیبا که این شادی و تفریح در قالب ورزشی مفرح دوباره به وجود آید و نشاط فردی و اجتماعی را افزایش دهد.
مقاله زیر اولین تحقیق پژوهشی در راستای تحقق اهداف بالا بود که پس از آنکه در اولین همایش بین المللی پژوهش های نوین در علوم ورزشی و تربیت بدنی مورخ 8 تیر ماه سال 1396 مرکز آموزش و پژوهش های توسعه و آینده نگری سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان همدان ارائه گردید، به زودی متن کامل آن به زبان انگلیسی در پایگاه اینترنتی
در اختیار عموم و شما همراهان عزیز قرار خواهد گرفت؛
The Effect of skating in Leisure Time on adults happiness
تأثیر اسکیت سواری تفریحی بزرگسالان در اوقات فراغت بر ایجاد نشاط و شادی
اوقات فراغت از دلپذیرترین اوقات بشر است. انسانها با رضایت خاطر و پس از رهایی از الزامات شغلی، خانوادگی، اجتماعی و مانند آن، در این زمان به استراحت، تفریح، ورزش، توسعه آگاهی یا مشارکت اجتماعی و مواردی از این دست میپردازند. امروزه در زندگی فردی و جمعی انسانها، اوقات فراغت بخش مهم و جدانشدنی از برنامه تربیتی کودکان، نوجوانان، جوانان و حتی بزرگسالان محسوب میشود. نقش سازنده و فرح بخشی که پرورش و تربیت افراد را رقم میزند. اداره کردن این زمان و جهت دادن آن با مدیریت و برنامه ریزی صحیح و دقیق میتواند بهره برداری از انرژی زیاد موجود در این اوقات را فراهم کند. امروزه استفاده بهینه از این اوقات در کشورهای پیشرفته و مترقی به عنوان یکی از مسائل مهم مطرح است، ولی متاسفانه در کشور ایران عدم توجه به این رویکرد لطمات زیادی را از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و آموزشی و پرورشی به وجود میآورد. پژوهش حاضر نیز به دنبال بررسی رابطه بین نشاط و شادی ایجاد شده از طریق اسکیت سواری تفریحی در اوقات فراغت بزرگسالان است. استرسهای مختلف فردی و اجتماعی پیش روی قشر بزرگسال (افراد 25 تا 45 ساله) در جامعه، ضرورت ایجاد راهکارهایی مفید برای کاهش آن و افزایش دلخوشی در این گروه را فراهم مینماید.
جامعه آماری تحقیق، اسکیتسواران رده سنی ۲۵ تا ۴۵ سال پیست اسکیت پارک لاله بود و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه استاندارد شادکامی دانشگاه آکسفورد جمع آوری شد و در پایان نتایجی به دست آمد که به شرح زیر بود؛
اسکیت سواری به عنوان یکی از مطلوب ترین روش های مدیریت اوقات فراغت به شمار می رود، چرا که در فرآیند شروع و ادامه اسکیت سواری میزان شادی و به دنبال آن مطلوبیت از زندگی افزایش می یابد. و در این مقاله علمی حاصل از تحلیل داده های مربوطه می توان بر کلام افرادی که در مصاحبت های خود اسکیت سواری را به عنوان ورزشی مفرح و رهابخش از مصائب و مشکلات اجتماعی و اقتصادی و.. و لذت بخش تفسیر می کنند، صحه گذاشت.
اسکیت سواری به جنسیت و سن خاصی محدود نشده و نتایج حاصل از آن بر هر دو جنس و گروه سنی قابل تعمیم است.
با توجه به نتایج حاصل از آزمون توکی هرچه میزان اسکیت سواری افراد در بازه زمانی افزایش پیدا می کند، مطلوبیت و شادی نیز بیشتر می شود. بطوریکه تمایل افراد به تداوم اسکیت سواری هم بیشتر می شود و افرادی که بیشتر از یک سال اسکیت سواری کرده اند به حضور در این فعالیت پایبند تر و مقید تر بودند و شادی کسب شده توسط آنها نیز بیشتر از باقی گروه ها بوده است. بگونه ای که فعالیت ورزشی اسکیت سواری در این گروه نهادینه گردیده است و این افراد خودآگاه یا ناخودآگاه به معجزه اسکیت سواری پی برده اند.
واژههای کلیدی: اسکیت سواری، مدیریت اوقات فراغت، سبک زندگی، شادی و نشاط، شادمانی بزرگسال.
یکی از خوانندگان محترم وب خواسته بودن روشهای مختلف ترمز در سراشیبی رو شرح بدیم و همین پرسش من رو به سالهای خیلی دور برد زمانی که هنوز خیابان ولیعصر تهران دو طرفه بود و محلی برای جولان و دور دور ماشین بازها و اسکیتسواران اینلاین و اسکیتبرد کارها، که سراشیبی این خیابون رو با تمام مخاطراتش به جان میخریدند و شادی و هیجان خود را در خندهها و جیغهای ممتد خود رها میکردند. نبود مسیری مختص این ورزشکاران در آن سالها (و البته در حال حاضر هم) فعالیت این افراد را به یک ناهنجاری شهری و معضلی برای افراد پیاده و سواره تبدیل ساخته بود. هرچند که سالهاست دیگه با اسکیت به خیابونهای تهران ورود پیدا نمیکنم ولی خالی از لطف نیست که روشهایی برای ترمز کردن در این شرایط را یاد بگیریم و چهره اسکیتسواران رو در نگاه عامه مردم موجه و خوب ارائه بدیم.