اگرچه تعادل بر روی اسکیت امری بدیهی بهشمار میرود ولیکن خیلی از افراد برای تمرین و کسب مهارت پیرامون آن کوتاهی میکنند، درحالیکه این موضوع یکی از ویژگیهای اساسی برای فراگیری اسکیتسواری است.
به اسکیتسواران سرعت فکر کنید؛ تعادل یکی از اجزای جداییناپذیر برای بهینهکردن انرژی مصرفی و ایجاد حرکاتی همچون کراساور، پوش و ... بر روی هر دوپا محسوب میشود.
در رشته فریاستایل نیز انتقال وزن از پایی به پای دیگر و یا از چرخی به چرخ دیگر کاملاً به تعادل و حفظ آن متکی است.
بهطور کلی "تعادل" بهترین مهارتی است که منجر به پیشرفت اسکیتسوار در رشتههای مختلف اسکیت خواهد شد.
در بین اسکیتسواران ما شاهد آن هستیم که برخی از افراد تازه وارد به این رشته از تعادل فوقالعادهای برخوردارند و برخی از پیشکسوتان این رشته توقف یا ترمز تی شکل را صرفاً از یک سو انجام میدهند.
اهداف زیر را به منظور بهبود این مهارت در پیش بگیرید:
پس از آنکه اسکیتسواران مبتدی در راه رفتن (به شکل V و parallel ) و سُر خوردن بر روی یک اسکیت و فشارهای کوچک[1] اسکیت دیگر به عقب مهارت کافی را کسب نمودن، برای افزایش توانمندی و سرعت آنها باید فشار اسکیت به پهلو در حالت لانج را نیز به آنها آموزش داد.
هدف اصلی قرار گرفتن هر دو اسکیت در یک خط و فشار به پهلو[2] است نه فشار به عقب
به انواع توقف کردن در اسکیتسواری پرداختیم و در این گفتار مطالب تکمیلی درخصوص روشهای ترمز در اسکیتسواری اشاره خواهیم کرد.
توقف با ابزارهای تعبیه شده در اسکیت به عنوان ترمز
در قسمت انتهائی اسکیت ابزاری بیرون زده به صورت یک لقمه پلاستیک مشکی رنگ نقش ترمز را بازی میکند که به عنوان ترمز پاشنه[1] شناخته میشود. این ترمز یکی از سادهترین انواع توقف برای اسکیتسواران مبتدی است. پس از آنکه به سرعت مناسب دست پیدا کردید، پاها را به صورت موازی و در حالت آمادهسازی[2] (با عرضی به وسعت فاصله دو گوش) قرار داده و در حین سرخوردن درحالیکه دستهایمان و نگاهمان رو به جلو و همراستا با شانهها قرار گرفته با شانههای کاملاً راست و زانوی خمیده اسکیتی را که دارای لقمه ترمز است به حالت سیزر به جلو میرانیم (همزمان میتوان کمی اسکیت پای بدون ترمز را هم با همان حالت خمیده ساق پا بر روی زبانه اسکیت به عقب کشید) و سپس بدون تغییر در سایر قسمتهای بدن با بلند کردن پنجه همان پا (نوک اسکیت)، لقمه ترمز را بر روی زمین کشیده تا از اصطکاک ناشی از این عمل متوقف شویم (میتوان برای اجرای قویتر کمی بر روی لگن حالت نشسته را انجام داد به صورتیکه پای به عقب کشیده شده و بدن به عنوان اهرم پای به جلو کشیده دارای ترمز عمل نماید). این ترمز به صورت نقطهای عمل نمیکند و با توجه به میزان شتاب و سرعت ورود به حرکت از خط ترمز برای توقف کردن برخوردار است.
حرکت و جنبش نقش مهمی در بهداشت و تندرستی داشته و عامل مهمی برای رشد و سلامتی است. جلوگیری از حرکت نه تنها موجب توقف رشد بلکه سبب مشکلات روحی و جسمی می شود. برای کودکان و نوجوانان حرکت یکی از معمول ترین راه ها و ابراز افزایش توانایی جسمانی، فکری و عاطفی است. در این راستا نباید ارزش فعالیتهای بدنی را برای تأمین سلامتی، ایجاد نشاط، شادی، یادگیری مهارت ها و شکوفایی استعداد های حرکتی و ورزشی انکار نمود. ارائه فعالیت ها در قالب انواع حرکات و بازی می تواند عامل مؤثری در رشد حرکتی و رشد جسمانی کودکان و نوجوانان باشد.