پایینرفتن از سراشیبی با اسکیت، رابطه مستقیم با سطح اسکیتسواری اسکیتسواران دارد. این موضوع میتواند به لذتی هیجانانگیز و یا کابوسی ترسناک تبدیل شود.
در ادامه به بررسی برخی از محدودیتهای فنی و فیزیکی برای اسکیتسواری در سراشیبی میپردازیم؛
پایینرفتن از سراشیبی با اسکیت، رابطه مستقیم با سطح اسکیتسواری اسکیتسواران دارد. این موضوع میتواند به لذتی هیجانانگیز و یا کابوسی ترسناک تبدیل شود.
در ادامه به بررسی برخی از محدودیتهای فنی و فیزیکی برای اسکیتسواری در سراشیبی میپردازیم؛
1. هرگونه نقل و انتقال ورزشکاران و مربیان در سطح باشگاهها و ادارات و سازمانهای شرکت کننده در لیگ بایستی با عقد قرارداد صورت گیرد.
اسکیتسواری آفرود (خارج از جاده)[1] از شاخههای غیررسمی اسکیت است که اسکیتسوار با استفاده از اسکیتهایی دارای چرخهای بزرگ تویوبی یا تویوبلس برای حرکت بر روی سطوح چمنی، خاکی، کوهستانی، جنگلی و ... و به طور کلی مناطق خارج از جاده و محیط شهری استفاده میکند.
در بین رشتههای اسکیت این رشته از افراطیترین رشتهها به حساب میآید و افتادن با سرعتی نزدیک به 70 کیلومتر در ساعت، صدمات بسیار جدی را در پی خواهد داشت. فرقی نمیکند که شما اسکیتباز مبتدی و یا حرفهای این رشته باشید. تجهیزات حفاظتی شما باید متناسب با خطرات پیش روی شما باشد.