کسب موفقیت در اسکیت‌سواری صرفاً با اسکیت کردن به وجود نخواهد آمد. انجام تمرینات بدون اسکیت همچون تمرینات کششی، پلایومتریک و... به منظور افزایش آمادگی نقش بسزایی در اجرای ترفندهای اسکیت و اسکیت‌سواری خواهد داشت که در این مطلب به آن می‌پردازیم؛
کیومرث یکی از بزرگسالان علاقمند اسکیت بود که بعد مدتها تماشای اسکیت کنار پیست اسکیت، بالاخره دل رو به دریا زد و سیزده مهر 1400 اسکیت‌سواری رو شروع کرد. قد بلندش سختی‌های این تصمیم رو بیشتر می‌کرد، ولی آمادگی بدنی‌اش، صبر، پشتکار و ممارستش در انجام تمرینات اسکیت، پیشرفتی سریع رو براش رقم زد.
جدای از بدیهیات (یعنی تفاوت بین یخ با آسفالت یا سیمان و ...) افراد نا آشنا به اسکیت‌سواری تفاوت چندانی بین اسکیت اینلاین سرعتی و اسکیت سرعت روی یخ نمی‌بینند. تفاوت‌های تکنیکی آشکار و قابل توجهی بین این دو رشته ورزشی وجود دارد.
مثل بسیاری از داده‌های اسکیتی در زمینه اسکیت، موضوع دابل پوش و پوش اسکیت‌سواری بویژه اسکیت‌سواری سرعت به زبان فارسی دارای یکپارچگی لازم نیست. در ادامه این مطلب توضیحاتی پوش و دابل پوش را ارائه می‌کنم.
سینگل پوش[1] یا پوش کلاسیک اسکیت‌سواری سرعت چیزی شبیه استروکینگ اسکیت‌سواری نمایشی است که در آن اسکیت‌سوار یا اسکیت‌آموز با فشار لبه داخلی یک اسکیت روی لبه مرکزی اسکیت دیگر عمل سرخوردن یا رولینگ را انجام می‌دهد.
اما در دابل پوش (فشار مضاعف)[2] فشار لبه داخلی اسکیت پای آزاد شونده، همراه فشار لبه خارجی اسکیت پای تکیه‌گاه (اسکیت پای رولینگ) استفاده می‌شود و عملاً دو نیرو برای حرکت رو به جلوی اسکیت‌سوار را فراهم می‌کند. فشارهایی که شبیه بیومکانیک کراس اور اسکیت‌سواری نمایشی است.
مردم از سال 1860 آدامس می‌جویدند و پس از جنگ جهانی دوم از ترکیبات مصنوعی پلاستیک همچون پلی اتیلن و پلی وینیل استات[1] به عنوان مواد اولیه ساخت آدامس استفاده شد.