قوانین طلائی[1] در زمان اسکیت‌سواری از نظر جوی مانتا[2] قهرمان اسکیت سرعت بر پایه سه اصل استوار است.
جوی مانتا در زمان گردش و عبور از پیچ‌ها در حالت پایین ماندن، مچ پا را محکم نگه می‌دارد.
من همواره به اسکیت‌سواران توصیه می‌کنم (90درصد) اسکیت‌سواری شما به تکنیک (فن) بستگی دارد. اگر پاهای قوی بدون تکنیک داشته باشید همانند یک ماشین پر قدرت بدون چرخ خواهید بود.
به همین دلیل کار کردن بر روی تکنیک و افزایش مهارت‌های مربوط به آن بسیار پر اهمیت می‌باشد.
حتی بعد از سالها آموزش و تمرین، هنوز هم چالش‌های فنی وجود دارد که در هر بار اسکیت‌سواری برای بهبود آن کار می‌کنم.
اول) تاب دادن دستها[3]
پای شما دنباله‌رو دستهایتان است. یعنی پاها از آنچه که دستها انجام می‌دهند به صورت معکوس پیروی می‌کنند. به همین جهت دستهای خود را در تمرین به جلو و مقابل صورتتان بکشید و هنگامی که آنها را به عقب می‌برید به خوبی آنرا در پشت بگسترانید.
دوم) خم کردن زانو[4]
هرچقدر که بدنتان پایین‌تر باشد فرصت گستراندن پاهایتان به پهلو بیشتر خواهد شد.
هنگام اسکیت‌سواری در داخل سالن و یا پیست کوچک به صورتی اسکیت‌سواری کنید که شبیه به نشستن بر روی یک صندلی باشد. در زمان رسیدن و عبور از گوشه‌ها نهایت تلاش خود را انجام دهید تا نشسته باقی بمانید و بلند نشوید.
سوم) تقویت مچ پا[5]
برای آنکه اسکیت‌سوار خوبی باشید باید همیشه سعی کنید تا برای خوب و محکم و ثابت نگهداشتن مچ پایتان را با تمرکز داشته باشید. اگر مچ‌های پایتان قوی نباشد پوش‌هایی که برای حرکت اجرا خواهید کرد قدرت چندانی نداشته و مقدار زیادی از انرژی تولید شده توسط عضلات از این طریق هدر می‌رود.
روشهای متنوعی برای تقویت مچ پا وجود دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم؛
روش اول: با سگک‌های شل[6] و بندهای باز[7] اسکیت‌سواری کنید.
روش دوم: به صورت درجا بر روی یک پا پرش کنید.
روش سوم: تعادل خود بر روی ترامپولین[8] را با یک پا حفظ کنید.
روش چهارم: اگر به باشگاهی[9] با تجهیزات خاص مثل نیم توپ[10] دسترسی دارید با یک پا بر روی نیم توپ قرار گرفته و درحالیکه بر روی زانوی خود خم و صاف می‌شوید در موقعیت اجرای حرکت اسکیت‌سواری قرار بگیرید.
مربی من رنه هیلدبراند[11] همیشه میگوید؛
"