تمرین را کامل کنید!... آیا امکانش هست؟
نقش حافظه عضلانی[1] در توسعه گام‌های اسکیت سرعت
مقاله‌ای از اریکا جی کنیگتون[2] فیزیولوژیست و متخصص قلب
حافظه عضلانی چیست؟ به عنوان اسکیت‌سوار سرعتی شاید نتوان تعریف دقیقی از حافظه عضلانی بیان کرد و بسیاری از مربیان نیز تعاریف مبهم و متنوعی را که حتی در برخی موارد گمراه کننده است ارائه می‌کنند.
مقدمه
یکی از خوانندگان محترم وب خواسته بودن روش‌های مختلف ترمز در سراشیبی رو شرح بدیم و همین پرسش من رو به سال‌های خیلی دور برد زمانی که هنوز خیابان ولیعصر تهران دو طرفه بود و محلی برای جولان و دور دور ماشین بازها و اسکیت‌سواران اینلاین و اسکیت‌برد کارها، که سراشیبی این خیابون رو با تمام مخاطراتش به جان میخریدند و شادی و هیجان خود را در خنده‌ها و جیغ‌های ممتد خود رها می‌کردند. نبود مسیری مختص این ورزشکاران در آن سالها (و البته در حال حاضر هم) فعالیت این افراد را به یک ناهنجاری شهری و معضلی برای افراد پیاده و سواره تبدیل ساخته بود. هرچند که سالهاست دیگه با اسکیت به خیابون‌های تهران ورود پیدا نمیکنم ولی خالی از لطف نیست که روش‌هایی برای ترمز کردن در این شرایط را یاد بگیریم و چهره اسکیت‌سواران رو در نگاه عامه مردم موجه و خوب ارائه بدیم.
برای حرکت در سراشیبی به نکات زیر توجه کنید؛
اسکیت‌سواری به عنوان ورزشی مهارتی است و اگر درست آموخته شود دیگر آن را فراموش نخواهید کرد. ورزشی شاد و مفرح که خیل عظیمی از کودکان و حتی بزرگسالان را شیفته خود کرده است. اگر مبتدی هستید و یا می‌خواهید کودکان را آموزش دهید. بهتر است برای اولین بار اسکیت‌ها را بر روی فرش، موکت خانه و یا زمین های چمن پا کنید. بی‌تردید داشتن مربی و کمک گرفتن از او خیلی موثرتر است ولی در کنار داشتن مربی، به تمرینات خارج از پیستی که به عنوان تکلیف فوق‌العاده به شما ارائه می‌شود توجه کنید تا پیشرفت بیشتری داشته باشید.
ردیابی شی‌ای
در دنیای امروز ارزیابی عینی و تجزیه و تحلیل ورزشکاران نخبه بسیار پر اهمیت است و یک سیستم منحصر به فرد، متمرکز و کاربر پسند[1] برای نظارت بر عملکرد فیزیکی و تاکتیکی بازیکنان مورد نیاز است.
مقدمه
ترس[1] یا استرس[2] احساسی معمولاً ناخوشایند اما طبیعی است که در واکنش به خطراتِ واقعی ایجاد می‌شود.[3] ترس با اضطراب[4] متفاوت است. اضطراب، معمولاً بدون وجود تهدید خارجی رخ می‌دهد. علاوه بر این ترس به رفتارهای خاصِّ فرار و اجتناب مربوط است، در حالی که اضطراب، ناشی از تهدیدهایی خواهد بود که مهارناپذیر و غیرقابل اجتناب تلقی می‌شوند. ترس معمولاً با درد ارتباط دارد.
باید بین ترس و فوبی[5] تفاوت قائل شد. زیرا فوبی‌ها ترس‌هایی هستند که به طور گسترده با خطرات واقعی آن موقعیت تناسب ندارند، نوعاً فراتر از کنترلِ ارادی هستند، و باعثِ خودداری از موقعیتِ ترسناک می‌شوند.
در برخورد با ترس چهار عکس العمل رایج وجود دارد؛