شامل:
این شنا کردن نیست که بدن شناگر را خوش فرم می‌سازد بلکه شخص به دلیل داشتن اندام مناسب در این رشته موفق عمل می‌کند. به این سوگیری، خطای بدن شناگر گفته میشود.
استعدادیابی در اسکیت‌سواری فرآیندی است که در آن نتایج آزمون‌ها و پارامترهای انتخاب شده اسکیت‌آموزان و اسکیت‌سواران در هر شاخه از رشته‌های مختلف اسکیت‌سواری را با نُرم‌های مربوط به قهرمانان آن رشته مقایسه و براساس آن، فرد مستعد برای هر رشته از رشته‌های اسکیت‌سواری انتخاب میشود. اسکیت‌سوار یا اسکیت‌آموز برگزیده در مقایسه با سایر اسکیت‌آموزان و اسکیت‌سواران به لحاظ جسمی، پیکری، فیزیولوژیکی و روانی، مهارتی، حرکتی، آمادگی و... شرایط بهتری برای رسیدن به قابلیت‌های اسکیتی بالاتر از حد متوسط برخوردارند.
اینا بائُوِر[1] یکی از حرکات زمینی در رشته اسکیت هنری است. درحالیکه دو اسکیت نسبت به هم حالتی موازی دارند، یکی رو به جلو و دیگری رو به عقب حرکت می‌کنند. پای جلو کمی خمتر و پای عقب کاملاً صاف و کشیده قرار می‌گیرد.
اگر پای جلویی(پیشرو)[2] بر روی لبه داخلی باشد آن را بائور لبه داخلی[3] و اگر بر روی لبه خارجی باشد آنرا بائور لبه خارجی[4] می‌نامند. اجرای بائور بر روی لبه خارجی دشوارتر است.
برخی از اسکیت سواران هنگام اجرای این حرکت بالاتنه را به عقب خم می کنند، هرچند که این موضوع در اجرای حرکت ضرورتی ندارد، اما به زیبایی حرکت می افزاید و به نوعی انعطاف اسکیت سوار را به رُخ بینندگان می کشد. وقتی که اسکیت سوار با بدنی منعطف و خم به عقب حرکت را اجرا می کند آنرا لِی بَک بائور[5] می نامند.
از حرکت اینا بائور در رقص بر روی اسکیت برای بلند کردن پارتنر[6] استفاده می شود بدون آنکه بدن به عقب خم شود.
حرکت بائور شبیه به حالت چهارم از حرکات باله می باشد. در موقعیت چهارم از
مارپیچ مرگ[1] با عنوان اختصاری (Ds) حرکتی بسیار زیبا در رشته های رولر و اینلاین اسکیت و پاتیناژ دو نفره است. تصویری زیبا که مبیّن بلعیده شدن توسط یک سیاهچاله و یا مکیده شدن توسط مثلث برمودا و ... است.
پارتنر مرد در این حرکت محور[2] دایره ای میشود که پارتنر زن در آن میچرخد و پارتنر زن میبایست در زمان کوتاهی سطح سر خود را به سطح زانوها و تقریباً موازی با زمین برساند. پارتنر مرد باید محکم بایستد و با توجه به سطح مهارت چرخش را ادامه دهد.
انواع مارپیچ های مرگ: