skate in tehran آموزش اسکیت سواری

فیلم اولین دوره مربیگری اسکیت در سال 1376

بعد از آنکه اسکیت نوپا در ایران شروع به رشد نمود و کم کم توسعه پیدا کرد، در همین حین مشکلات و مسائلی خاص در دل آن به وجود آمد، یکی از این مسائل بحث قدیمی و جدید بودن و کُری و کَل کَل در این مورد بود.

ملاک خوب بودن مربی صرفاً در اجرای حرکات قوی و قشنگ نیست.... بلکه ملاک، تجربه و دانش در زمینه مربیگری و آموزش و اطلاعات به روز مربی است.

مربیان قدیمی که در عرصه قهرمانی دوره‌های سخت تمرین را طی کردند، حالا باید در عرصه شیوه‌ها و اصول  تمرین، تلاش کنند.

مسابقات ماراتن پیشکسوتان

بارها شده که وقتی شاگردی، به مرحله‌ای از اوج قله آمادگی می‌رسند برای مربی خودشان یا مربیان قدیمی دیگر که سال‌هاست در اسکیت تلاش می‌کردند شاخ و شونه میکشن و یکی از اصولی که هر مربی در آموزش و هر شاگرد اسکیتی در اخلاق ورزشی خود باید به آن توجه کند احترام به مربیان اسکیت قدیمی است جدای از آنکه چیزی از آن مربی فراگرفته و یا خیر.

از داستان‌ها و ضرب‌المثل‌های کهن خودمان مثل فوت و فن کوزه‌گری گرفته تا فن آخر استاد و الکس فرگوسن و..... همه و همه به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به بیان احترام و ارج نهادن به مربیان قدیمی و جایگاه ارزشمند آنهاست.

برای نوجوانان و جوانان تازه کاری میگم که از طراوت و آمادگی جسمانی برخوردارند، بدونید که مربی شما سال‌ها پیش که هم سن شما بود و رشته شما هنوز نوپا بود و حرکات هنوز به شکل مدرن و در رشته‌ها و شاخه‌های مختلف اسکیت شکل نگرفته بود، برای این ورزش تا سر حد نهایتش تلاش کرده است.

اختلاف سنی کم بین مربی و بازیکن در این ورزش به چشم می‌خورد.

شما الان باید از مربی خودتون بهتر باشید،

توی اجرای حرکات و این امری طبیعی است و اگر خلاف این باشه جای تعجب داره مثه ورژن جدید برنامه‌ها و اپلیکیشنهایی که هر سری از دفعات قبل بهتر بوده و مشکلات قبلی خود را مرتفع می‌کنند.

مربیانی که سال هاست روی تهیه و تدوین و پیاده سازی آکادمیک حرکات زحمت کشیده‌اند و جوانی خودشان را دلسوزانه برای این کار گذاشتن و حالا دانش خودشان را در تایم‌های ساعتی و یا جلسات یک دوره از کلاس‌های مدت دار در اختیار شما قرار می‌دهند.

شما باید سر تر از مربی باشید،

همتون از بازی ستاره‌های بزرگ فوتبال مثل پله و .... فقط شنیدید،

ولی اگر تنها یک بازی قدیمی از پله ببینید از بازی آنها خنده‌تان می‌گیرد که چرا شبیه بچه‌ها فوتبال بازی می‌کنند.

چرا که بازی آن برهه رو با بازی الان مقایسه می‌کنید،

اونموقع فوتبال در سیر رشد خود جوان بود و نوپا ولی حالا فوتبال به مرز پختگی رسیده و در رسیدن به کمال خودش می‌باشد.

در نهایت اینکه یاد گرفتن حرکات جدید در سرتان باد غرور ایجاد نکنه که از احترام به پیشکسوتان و مربیان قدیمی غافل بشید.

تهیه و تنظیم:

مصطفی علیمحمدی

توسعه دهنده اینلاین اسکیت

Mostafa Ali Mohammadi

Inline skating Developer

منبع:

© Link

امشب بعد یه مدت دوباره ویار نوشتنم گرفت

الان دو سال و قریب به اندی تو پیست اسکیت پارک لاله مربیگری میکنم، خودم زیاد از اینکه همش تو یه پیست باشم و آموزش بدم خوشم نمیاد احساس اینکه همش تو یه باشگاه باشی وفاداری به باشگاه رو نشون میده و در ازاش تکرار شرایط و محیط برام کسالت بار و خسته کننده هستش ولی فعلا شرایط اقتضا میکنه که همینجا باشم!

تو این مدت با توجه به موقعیت مکانی پیست که در مرکز شهر واقع شده اکثر دوستانی که به عنوان هنرآموز اسکیت مراجعه میکنند از قشر متوسط اند، کارمندان و دانشجویان و اساتید و پزشکان و مشاغل آزادی که حول و حوش فاطمی و امیرآباد و جمالزاده و وصال و .... هستند.

دانشجویانی اسکیت‌باز که به هوای استراحت و دور شدن آنتراکی از محیط علم و آموزش انتزاعی به اینجا کشیده میشن اونم با رتبه های بالای تک رقمی در مقاطع ارشد و دکتری !

و وقتی ازشون میپرسی چرا تا حالا ورزش نمیکردید جواب همگیشون به طور غیر مستقیم اینه که تو ایران یا درس یا ورزش شما نمیتونی هر دوتاشو با هم داشته باشی!

تو ذهنم فلش بکی به دوران دبیرستان خودم میزنم ما هم ورزش و هم درس رو با هم تو دبیرستان البرز دنبال میکردیم مدرسه‌ای که ورزش بسکتبال رو که امروزه در سطح عالیش و در ایالات متحده امریکا به عنوان یک ورزش دانشگاهی شناخته میشه برای اولین بار به ایران و جامعه ایرانی معرفی کرد.

یا به یاد مدارس فوتبالی میفتم که در نقاط مختلف مثه انگلیس و هلند دانش پذیر میگیره و علم و ورزش رو با هم آمیخته!

اساتیدو پزشکانی اسکیت باز که با مدرک دکتری دو حالت براشون متصوره:

نخست اینکه اونی که حقشونه بهشون ندادن و این همه زحمت و تلاش و به قول معروف زیر نور شمع درس خوندن و دود چراغ خوردن و حالا این وضعیت معیشت و کارشون 

و یا حالت دوم مدارک دکتریایی که واقعا ارزشی نداره و فقط در حد یه سر گول مالیدنی و دل مشغولی و درس بخون و دم نزن و سن پر شور جوانی رو کنترل کردن با معجونی از سیاست براشون مهر و امضا کردن

 از کارمندان بخش خصوصی که بحث های روزانه محیط کارشون شده تعریف از هیجان و زیبایی و مفرح بودن اسکیت 

و کارمندان بخش دولتی که برنامه‌ریزترین اقشار در حساب و کتاب و مدیریت دخل و خرجشون هستن و با تحصیلات عالیه از حداقل دریافتی برخوردارند و جالب اینجاست که با این سطح فرهنگی که دارند برخلاف کارمندان بخش خصوصی از بیان اینکه ورزش می کنند و اونم اسکیت احساس ناخرسندی می کنند و در بین همکاراشون موضوع را مخفی می کنند چرا که مبادا شاید کسی از همکاران ورزش کردنشونو دستمایه مضحکه قرار بده و این مزید بر علت میشه که همیشه برای به همراه بردن اسکیت و یا لباس ورزشی مناسب در کوله ورزشی شیک هم با مشکل اینکه مردم چی میگن و چی فکر میکنن مواجه باشن!

شاغلین آزاد اسکیت بازی که اجاره های بالاشهری میدن ولی درآمدهای پایین شهری دارن و اوضاع اقتصادی پرتنش و طوفانی امانشونو بریده و قوه مخیله و تعقل و آینده نگری اقتصادیشونو به کلی مفلوج کرده 

و کودکان و نوجوانان و جوانان همیشه پای ثابت 

درنهایت

آخه ما تا کی میخوایم این فرهنگ رو ادامه بدیم تا کی میخوایم واسه خاطر حرف مردم از چیزایی که بهشون علاقه داریم خودمونو دور کنیم؟ تا کی میخوایم فرهنگی مثه فرهنگ ورزش کردن و سلامتی رو فدای کلیشه ها و افکار سنتی کنیم؟ تا کی میخوایم از کارهایی که ارزشمند هستند برای خودمون و جامعه پا پس بکشیم و در عوضش آدم هایی که کارهای ضد ارزشی انجام میدن، ضد ارزش‌هاشونو در ملاعام انجام بدن و ازش حرف بزنن ولی باقی از گفتن ارزش ها خجالت بکشن و در خفا به دنبالش برن؟

اینطور میشه که کشور کافرنشین و هشت پا خور چین با اون همه محدودیت میشه چینی که امروزه حرف اول رو میزنه!

البته اونا هم دچار سو مدیریتی ها شدن،به عنوان مثال متن زیر:

"به دنبال توسعه سریع خودرو در چین، نسبت استفاده از دوچرخه برای ترابری در شهر پکن از 62.7 درصد در سال 1986 به 18.1 درصد در سال 2009 کاهش یافته است."

و بخوانید 

کاربرد دوچرخه

که صد البته مردمش خواستن و ما هر آنچه بخواهیم بر سرمان می نازلد.

داریم تو تهران از ترافیک و آلودگی می نالیم و میمیریم

دولت و مسئولین رو متهم میکنیم در حالی که خودمون با خرید ماشین هاشون و .... جیبشونو پر می کنیم و تازه خرج نا مدیریتی هاشونو میدیم،

تمام اینا رو گفتیم که بیاین خودمون یه فکری به حال خودمون بکنیم مزایای استفاده از اسکیت و دوچرخه رو بفهمیم و مهمتر اینکه فهمیده هارا به منصه ظهور برسونیم.

تهیه و تنظیم (برگرفته از نوشته‌های قدیمی 1392/11/02):

مصطفی علیمحمدی

توسعه دهنده اینلاین اسکیت

Mostafa Ali Mohammadi

Inline skating Developer

منبع:

© Link

رشته‌های اسکیت بسیار متنوع و گسترده می‌باشد. سعی ما بر این خواهد بود که ضمن معرفی رشته‌های رسمی فدراسیون جهانی و رشته‌های فعال در فدراسیون جمهوری اسلامی ایران نیم‌نگاهی به سایر رشته‌های اسکیت هم داشته باشیم.

رشته‌های تحت پوشش فدراسیون جهانی اسکیت که حسب قوانین و مقررات برگزاری هرکدام زیرشاخه‌های دیگری هم دارند عبارتند از؛

1. رشته اسکیت بورد زیر نظر کمیته اسکیت بورد[1]

2. رشته سرعت زیر نظر کمیته فنی اسکیت سرعت[2]

3. رشته هنری زیر نظر کمیته فنی اسکیت هنری[3]

4. رشته رولر آلپاین زیر نظر کمیته فنی رولر آلپاین[4]

5. رشته دانهیل زیر نظر کمیته فنی دانهیل[5]

6. رشته اینلاین فری استایل زیر نظر کمیته فنی اینلاین فری استایل[6]

7. رشته اینلاین هاکی زیر نظر کمیته فنی اینلاین هاکی[7]

8. رشته رینک هاکی زیر نظر کمیته فنی رینک هاکی[8]

9. رشته رولر دربی زیر نظر کمیته فنی رولر دربی[9]

10. رشته رولر فری استایل زیر نظر کمیته فنی رولر فری استایل[10]

11. رشته اسکیت کراس زیر نظر کمیته فنی اسکیت کراس[11]

12. رشته اسکوتر[12]

موارد بالا رشته‌های رسمی فدراسیون جهانی اسکیت است.

تولد اسکیت در ایران با استقبال فراوانی مواجه شد. شادی، نشاط و هیجان همراه این ورزش از دلایل جذابیت آن بود. ساخت اماکن محدود و مشخص و رشد باشگاه‌ها و تعلیم و آموزش اسکیت در جلسات متعدد از عکس العمل‌های تولد و رشد اسکیت بود. امروز این ورزش بیشتر همسو با دنیای نوجوانان و جوانان، اقشار با سن و سال مختلف را جذب خود کرده است. تیم‌ها، باشگاه‌های متعدد و همچنین مسابقات قهرمانی مختلف زنان و مردان حاکی از این روند رو به رشد است. هیجان و سرعت؛ عصاره‌های محبوبیت دنیای اسکیت است و تولد اسکیت در هر کشوری منجر به رشد شگفت انگیز آن خواهد شد.

بعد از آنکه اسکیت نه تنها در اروپا بلکه در سطح جهان شناخته شد و رسمیت یافت برخی از بازاریان حرفه‌ای(برادران امیدی) ایران کم کم راه ورود کفشهای اسکیت را به وطن باز نمودند و به تدریج نیز افرادی به فراگیری ورزش اسکیت پرداختند و چندی بعد اولین پیست سالنی به سال 1369-1368 در مجموعه شهید چمران (باشگاه بولینگ عبدو سابق) تهران افتتاح شد و علاقمندان به این ورزش فعالیت ورزشی خود در رشته مورد علاقه‌شان را آغاز کردند. نشاط و تحرک این ورزش و استقبال روز افزون از آن و همچنین درخواستهای مردمی و مساعدت دست اندرکاران ومسؤلین محترم منجر به افتتاح اولین پیست روباز پارک ملت در سال 1370-1369 گردید تا مردم در حالت رفت و آمد این رشته ورزشی را ببینند و بیشتر با آن آشنا شوند به این ترتیب در طول چند سال اسکیت جایگاه درخور خود را پیدا کرد. افتتاح پیستهای متعدد و بازگشایی مجدد باشگاه قصر یخ منجر به توسعه بیشتر این ورزش گردید.

 بله افرادی که با فن وفنون اسکیت آشنا شده و می‌توانستند تعادل خود را به راحتی بر روی کفشهای اسکیت حفظ نمایند، قادر خواهند بود به نرمی، راحتی، چابکی و با نشاط و تسلط تمام، اقدام به اسکیت‌سواری کنند.

اسکیت هاکی بعنوان یکی از شاخه‌های اسکیت طی سال 1374 در پارک ملت با جدیت شروع به کار کرد. به این ترتیب همگام با افزایش اعضا، مجمع اسکیت هم همانند دیگر هیئتهای ورزشی به برگزار کردن مسابقه‌های اسکیت در رشته‌های مختلف کرد تا این که بعد از اجرای چندین مسابقه قهرمانی کشور در سنین مختلف بالاخره در سال 1380 با زحمات فراوان مسؤلین انجمن اسکیت اولین تیم ملی اسکیت ایران در باشگاه انقلاب تشکیل یافت و برای نخستین بار در مسابقات آسیایی 2001 میلادی در تایوان شرکت نمود و بعد از آن حرکتی نوین در اسکیت ایران پدیدار شد.

یعنی در تاریخ 1384/06/02 فدراسیون اسکیت رسماً تاسیس شد و اولین ریاست فدراسیون را آقای جمشید وزیری برعهده گرفت.

امروزه ورزشکاران با علوم و فنون جدیدتری آشنا میشوند و خود را برای رقابتهای نفس‌گیر در عرصه‌های بین‌المللی آماده می‌سازند. تاکنون از رشته‌های مختلف اسکیت برای مسابقات به کشورهای مختلف اعزام گردیدند. مسابقات رسمی با بیش از 95 مدال که انشالله در آینده و به شرط داشتن برنامه‌های تدارکاتی و راهبردی فدراسیون اسکیت و با هدف کسب رکوردهای برتر ملی‌پوشان شاهد کسب عناوین بیشتر در این زمینه خواهیم بود.

اختراع کفش اسکیت در سال 1763 توسط یک بلژیکی به نام (Joseph merlin) ژوزف مرلین به ثبت رسید. او که با سوارشدن بر کفشهای جدید خود به یک مهمانی در لندن رفته بود به ناگاه با آیینه‌ای بسیار بزرگ و قیمتی برخورد کرد و آنرا خرد نمود. کفشهای اسکیت اولیه فقط دو چرخ آهنی و بند چرمی برای بستن به دور مچ پا و ساق پا داشتند چون در آنوقت ترمز پاشنه‌ای به وجود نیامده بود چرخش و ترمز کردن بسیار مشکل بود چرخهای آهنی از آنجایی که بلبرینگ نداشتند هم پر سر و صدا بودند و هم به سختی می‌چرخیدند. 

به غیر از مرلین مخترعین دیگری هم کفشهای اسکیت با مدلهای مختلف ساختند که اکثر این کفشها دارای چرخهای خطی بودند که تداعی کننده کفشهای تیغدار پاتیناژ بودند.

سالها بعد موسیو پتیبلدی فرانسوی نوع دیگری از کفشهای اسکیت را به ثبت رساند وی ادعا میکرد که کلیه حرکات پاتیناژ را با کفشهای اسکیت نیز میتوان انجام داد اما در عمل ثابت شد که بسیاری از حرکات بر روی کفشهای پتیبلد یا غیر ممکن و یا بسیار مشکل است.

در سال 1823 یک انگلیسی به نام رابرت جان تایرز کفش اسکیت 5چرخه را اختراع کرد اما مشکل چرخیدن و توقف کردن هنوز هم باقی بود چون کفشها از آهن ساخته شده و بسیار بی‌ثبات بودند.

لوئیس لگرانج در سال 1849 یک جفت کفش اسکیت اینلاین ساخت تا در اپرای فرانسوی Leprophel نمایش اسکیت را روی یخ شبیه‌سازی کند.

در اوایل 1860 در (مینیسوتای آمریکا) یک گروه از بازیکنان هاکی روی یخ از این وسیله با کفشی از پوسته سخت و چرخهای جدید از املاح آلی اسید کاربنیک برای تمرین در خارج از پیست استفاده کردند.

همگام با افزایش اجتماع اسکیت‌سواران در اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 ورزشهایی که با اسکیت مرتبط بودند نیز گسترش پیدا کرد و با ساخت کفشهای اسکیت مختلف و نیز با پیشرفت علم و صنعت تاسیس باشگاههای ذیربط در اروپا ورزش اسکیت رونق بیشتر گرفت و همانطوری که گفته شد با پیشرفت صنعت سازندگان نیز شروع به ساختن اسکیتهای پیشرفته کردند که امروزه تعداد زیادی از آنها با تکنیک و قابلیتهای بسیار بالا وارد بازار مصرف شده اند.

کفش اسکیت امروزی در دهه 1980 توسط دو بازیکن هاکی آمریکایی به نامهای اسکات و برنان اولسون ساخته شد برخلاف مدلهای اولیه اسکیتهای امروزی راحت سریع و سبک هستند.

در سال 1985 تولیدکنندگان شروع به ساخت نوعی دیگر از کفشهای اسکیت به نام in line برای علاقه مندان به حفظ سلامتی کردند. هنگامی که این اسکیت در دهه 91 در بازار عمومی توزیع شد بازیهای تفریحی هاکی دچار حرکت و جنبشی دوباره و جدید گردید، به طوری که در اواسط دهه 90 این ورزش به یکی از پر طرفدارترین ورزشها امریکا تبدیل شد. ورزش اینلاین اسکیت از حدود سال 1985 آغاز شد که تا به امروز از رشد قابل ملاحظه ای برخوردار است. سازمان بین المللی ناظر بر این ورزش برآورد نموده این ورزش از سال 1991 تا کنون حدود 512 درصد رشد داشته و اینک یکی از ورزشهای بیستگانه مطرح دنیا به حساب می‌آید.

وجه تسمیه این ورزش به رولربلیدنیگ و اینلاین اسکیت از کارخانه در شهر مینا پلیس ایتالیا تحت عنوان رولربلید (Rollerblade) ریشه گرفته است، چرا که رولربلید یکی از مهمترین تولید کنندگان ابزارهای ورزشی اسکیت در شروع دوران طلایی توسعه ورزش اسکیت بود.