عنوان:
Eagle shift
ایگل شیفت
--
نوعی از اجرای حرکت چارلی بر روی موانع
سطح:
اول
پیش نیاز ها:
برای اجرای این حرکت شما باید مقدمات اسکیت سواری و سر خوردن راحت را فرا گرفته باشید و زمان مناسب برای اسکیت سواری را طی کرده باشید. یازده سر خوردن یا حالت آماده سازی (پارالل-صلیب- یا بدنی شبیه به تی بزرگ انگلیسی) در حالت فوروارد و بکوارد را به همراه گردش یا ترن (turn) از سمت راست و چپ آموخته باشید. با آناتومی بدن و بیومکانیک حرکت ایگل (چارلی) بر روی هر دو پای راست و چپ به خوبی آشنا باشید.
توضیحات:
این حرکت در دو حالت اجرا میشود.
ورود از سمت راست و از سمت چپ به موانع
به حالت شیفت گونه آن توجه کنید.
وقتی با حرکات شیفت گونه روبرو میشویم پاها حرکتی انتقالی و شبیه به حرکت دو دسته برف پاکن در اتومبیل ها پیدا میکنند.
نکته قابل توجه در این حرکت "مسیر زیگزاگی" است که ما در هر پاره خط از این زیگزاگ به صورت متناوب یک چارلی به داخل موانع و یک چارلی به خارج موانع اجرا میکنیم.
ابتدا آن را بدون مانع و در صورتی که زمینتان دارای خطوط آموزشی صاف و زیگزاگ می باشد بر روی همان خطوط رنگی تمرین کنید.
میتوانید از گچ برای طراحی الگو و مسیر حرکتی در بین موانع استفاده کنید تا مفاهیم بیومکانیک حرکت را بهتر متوجه شوید.
مسیر حرکتی و موانع را خوب شناسایی کنید.
نقاط شکست هر پاره خط و یا قله های زیگزاگ محل تغییر جهت، شیفت خوردن و یا همان انتقال حرکت از چارلی داخلی به چارلی خارجی است.
این حرکت دو قسمت متناوب دارد که تکرار میشود.(چارلی داخلی و چارلی خارجی)
و چون حرکت از نوع حرکات شیفتی می باشد برای شروع نباید از روبروی موانع به آنها ورود پیدا کنیم بلکه بسته به امتداد زیگزاگ حرکتی از سمت راست یا چپ اولین مانع و در راستای خط فرضی زیگزاگ به موانع ورود پیدا میکنیم.
اگر با پای راست به موانع ورود پیدا می کنید بهتر است با چارلی داخلی (که پای راست کمی عقبتر از پای چپ است - نسبت به خط لاین حرکت چارلی) از روی مانع نخست رد شویم در این حالت لبه های داخلی اسکیت ها نقش پررنگ تری دارند و به محض رسیدن به قله زیگزاگ پای چپ را عقبتر از پای راست - نسبت به خط لاین حرکت چارلی قرار داده و از روی مانع دوم عبور کنیم، در حالیکه لبه های خارجی اسکیت ها نقش پررنگ تری دارند.
پای سمت جهت، پاشنه محور و شیفت پنجه خود را همزمان با شیفت پاشنه پای دیگر که پنجه محور است انجام دهید و برای درک بهتر این موضوع در جایی ثابت پنجه پای جهت و پاشنه پای عقب را به صورت شیفتی تمرین کنید.
برای ورود با پای چپ همه قسمت های بالا را بر عکس انجام میدهیم.
پای سمت جهت حرکت، پای راهنما، پای اصلی و یا پای هدایتگر شماست و نقش کلیدی در تعیین حرکت شما ایفا می کند و پای عقب تر پای دنباله رو، هدایت شونده است و به همین جهت عمق اجرای حرکت در پای جهت بیشتر از پای عقب است یعنی مثلاً لبه اجرا شده بر روی آن پا بیشتر از پای عقب می باشد.
پای جلو در هر مسیری که حرکت کند پای عقب به دنبال آن حرکت شیفت گونه خود را انجام میدهد.
ابتدا بر روی یک خط صاف و بدون مانع تمرین کنید.
حرکات رشته فری استایل در واقع تکرار متناوب یک، دو، سه و یا n حرکت میباشد.
و همانطور که گفته شد تناوب این حرکت نیز دو قسمت دارد پس آنرا بر روی دو مانع انجام دهید.
و توجه داشته باشید که هرچه در سطوح فری استایل پیشرفت میکنیم به اهمیت فراگیری اصول پایه ای و حرکات مقدماتی پی می بریم.
نقاط قله مسیر فرضی از زیگزاگ محل تغییر جهت، انتقال و یا شیفت است (یعنی تغییر از قسمت یک به دو و دو به یک این حرکت دو قسمتی) و برای این تغییر جهت باید با استفاده از حرکت پاندولی دو نقطه عطف (زانو و پنجه) به همراه مختصری لبه داخلی و خارجی مخالف با نیم تنه بالایی در ایجاد مسیر زیگزاگ استفاده کنید.
(لبه های داخلی بر روی هر دو پا به همراه زانو های به جلو آمده و مختصری پنجه به جلو آمده در چارلی داخلی
و
لبه های خارجی بر روی هر دو پا به همراه زانو های به عقب رفته و مختصری پنجه به عقب رفته در چارلی خارجی)
زانوها را خم و ساق پای Z شکل را به وجود بیاورید. (بین پاها به شکل لوزی باشد نه شکل دیگری مثلاً 5 ضلعی یا ذوزنقه و..)
چند نکته را توجه داشته باشید:
مفاصل مچ پا و زانوها و لبه ها را به خوبی بکارببرید تا بدن از ناحیه کمر دچار خمیدگی و چرخش نشود.
صاف شدن زانو منجر به خارج شدن پا از حالت ایگل و انتقال وزن به یک پا و پرت شدن پای دیگر به بیرون حرکت میشود و یا با رفلکسی بدن به بالا و پهلو پرت میشود.
زمانی میتوان گردش های خوبی بر روی مچ پا اعمال نمود که زانو خم بوده و فاصله ساق پا و زبانه اسکیت پر شود، در غیر این صورت و با صاف شدن زانو و خالی شدن فاصله ساق اجرای گردش به یک مفصل بالاتر منتقل میشود و به علت محدودیت در گردش مفصل ران علاوه بر اینکه مچ پا به خوبی گردش نخواهد کرد، توزیع وزن نیز بر روی پاشنه منجر به خراب شدن حرکت میشود.
سعی کنید دستها را در راستای مسیر حرکتی حفظ کنید. (موازی با مسیر زیگزاگی)
میتوانید از تمرینات خلاقانه مختلف و مجزا کردن آموزش به قسمت های کوچکتر هم برای افزایش مهارت در این حرکت استفاده کنید.
مثلاً از شمارش های یک دو و یا تیک تاک برای انجام دو قسمت استفاده کنید.
تکرار و تمرین معجزه خواهد کرد.
